ฟ้าค่อยค่อยมืดลง คล้ายอารมณ์อ่อนไหว
เห็นสายตาที่ท้อเหนื่อยจนล้าหัวใจ
อดทนไว้หัวใจเธอ
คิดว่าในคืนหนึ่ง เธอคงได้เฝ้าคอยแต่คิดถึง
เขาหรือใครคนนั้นด้วยแววตาสะอื้น
อดทนไว้นะที่รัก
ลองหลับตาสักครั้งให้ใจของฉัน
ได้บินเข้าถึง ณ ที่นั้นนั้น
ฉันหวังว่าเธอจะลองเปิดรับ
จะดึงมือเธอเข้ามากอดไว้ที่ฉัน
อิงและเอนกายแนบซบกัน ค่อยค่อยผ่าน…
คงไม่นานเท่าไหร่ ใจที่ช้ำชาและหวั่นไหว
จะได้เวลาที่พร้อมออกเดินทางเริ่มใหม่
อดทนไว้นะที่รัก
ลองหลับตาสักครั้งให้ใจของฉัน
ได้บินเข้าถึง ณ ที่นั้นนั้น
ฉันหวังว่าเธอจะลองเปิดรับ
จะดึงมือเธอเข้ามากอดไว้ที่ฉัน
อิงและเอนกายแนบซบกัน ค่อยค่อยผ่าน…ในคืนนี้…
ลองหลับตาสักครั้งให้ใจของฉัน
ได้บินเข้าถึง ณ ที่นั้นนั้น
ฉันหวังว่าเธอจะลองเปิดรับ
จะดึงมือเธอเข้ามากอดไว้ที่ฉัน
อิงและเอนกายแนบซบกัน ค่อยค่อยผ่าน…มันไปด้วยกัน
